Civ 7: Leiderschap opnieuw definiëren

De leiders van de beschaving zijn zo iconisch als de beschavingen zelf. De benadering van Firaxis om de vertegenwoordiger van elke natie te selecteren is in de loop der jaren aanzienlijk geëvolueerd. Laten we de evolutie van het leiderrooster van de Civilization VII onderzoeken en hoe het leiderschap opnieuw definieert.

← Keer terug naar Sid Meier's Civilization VII Hoofdartikel

Civ VII definieert opnieuw wat het betekent om een ​​leider te zijn

De leiders van de beschaving zijn een integraal onderdeel van de identiteit van de serie sinds de eerste game. Elke leider vormt de kern van de identiteit van hun beschaving, waardoor ze net zo cruciaal zijn als de beschaving zelf. Hoewel hun rol constant blijft, is de weergave van leiders gediversifieerd en geëvolueerd bij elke aflevering, waardoor het concept van leiderschap en de impact ervan op gameplay is verfijnd.

Deze verkenning duikt in de geschiedenis van de beschaving en onderzoekt de evolutie van zijn leiderrooster, de veranderingen in elke iteratie en hoe beschaving VII op unieke wijze leiderschap opnieuw definieert.

De vroege dagen: een club van superkrachten

De originele beschaving bevatte een relatief eenvoudig rooster in vergelijking met latere games. De meesten waren opgerichte wereldwijde superkrachten van de vroege jaren 1990 en de oudheid. Uitzonderingen waren weinig.

Met beperkte reikwijdte en technische mogelijkheden omvatte het spel slechts 15 beschavingen, met landen zoals Amerika, Rome, Griekenland, Japan, China, Frankrijk, Egypte en Rusland. Leiderschap was eenvoudig - leiders waren historische staatshoofden. De selectie gaf prioriteit aan algemeen herkende cijfers.

Dit leidde tot figuren als Abraham Lincoln, Tokugawa Ieyasu, Mahatma Gandhi en Julius Caesar, naast meer controversiële keuzes zoals Mao Zedong en Joseph Stalin. Elizabeth I was de enige vrouwelijke leider. Het was een directe aanpak, de meest duidelijke serie die de serie heeft gezien. Hoewel begrijpelijk voor zijn tijd, bracht de evolutie van de beschaving aanzienlijke veranderingen aan.

Civ II via V: vergrotende diversiteit en creativiteit

Civilization II breidde het leiderrooster uit en omvatte beschavingen buiten grote bevoegdheden, zoals de Sioux. Het is belangrijk dat het een afzonderlijk vrouwelijke leider -selectie introduceerde, wat zowel mannelijke als vrouwelijke opties voor elke beschaving biedt.

De definitie van "leider" verbreedde. Cijfers cruciaal voor de identiteit van hun beschaving, zelfs als ze niet staat, stonden centraal. Voorbeelden zijn Sacagawea voor de Sioux en Amaterasu voor Japan.

Civ III heeft meer vrouwelijke leiders geïntegreerd in het hoofdrooster (zes in totaal), die soms historisch dominante mannelijke tegenhangers verving. Joan of Arc verving Napoleon voor Frankrijk en Catherine de Grote verving Stalin voor Rusland.

Civ IV en Civ V hebben het rooster aanzienlijk uitgebreid en leiderschap opnieuw gedefinieerd. Leiders waren niet langer alleen staatshoofden; Revolutionairen, generaals, hervormers en zelfs consorts werden gebruikelijk. Traditionele boegbeelden werden vervangen of verdubbeld, met voorbeelden, waaronder Wu Zetian die Mao Zedong vervangen voor China en zowel Victoria I als Elizabeth I die Engeland vertegenwoordigen. De focus verschoof uit uitsluitend de krachtige en beroemde naar een bredere weergave van de mensheid.

Civ VI: een bloei van karakter en creativiteit

Civilization VI zag een bloei van karakterisering, diversiteit en creativiteit. Leiders werden gestileerde geanimeerde karikaturen. Leider persona's - alternatieve versies die de nadruk leggen op verschillende aspecten van de persoonlijkheid of regel van een leider - werden geïntroduceerd en boden diverse speelstijlen aan. Minder bekende cijfers van minder prominente beschavingen sloten zich aan bij het rooster.

Lautaro van de Mapuche, Bà Triệu van Vietnam, en koningin Gorgo van Sparta zijn opmerkelijke voorbeelden. Leiders werden niet langer alleen gedefinieerd door hun hele nalatenschappen, maar door specifieke hoofdstukken van hun leven, voorafschaduwen van de aanpak van Civ VII. Meerdere leideropties voor enkele beschavingen werden geïntroduceerd (bijv. Amerika onder Lincoln of Roosevelt, China onder Qin Shi Huang, Wu Zetian of Yongle). Leider persona's verbeterden de diversiteit verder.

Civ VII: een nieuw perspectief op leiderschap

Civilization VII vertegenwoordigt het hoogtepunt van de evoluerende leiderselectiefilosofie van Firaxis. Het beschikt over het meest diverse en creatieve rooster tot nu toe, met onconventionele leiders, meerdere persona's en zorgvuldig samengestelde selecties afgestemd op verschillende speelstijlen.

De mix-and-match benadering van beschavingen en leiders is de sleutel. Nog minder bekende cijfers staan ​​centraal. Harriet Tubman, de Amerikaanse abolitionist, is een opmerkelijk voorbeeld, dat een unieke spymasterrol vervult. Niccolò Machiavelli belichaamt, ondanks dat hij geen staatshoofd is, de diplomatieke stijl van zijn geschriften. José Rizal van de Filippijnen sluit zich ook aan, gericht op diplomatie en verhalende gebeurtenissen.

Meer dan bijna 30 jaar is de beschaving getransformeerd van een spel over superkrachten naar een diverse weergave van de grote geesten van de mensheid. De definitie van leiderschap is geëvolueerd, maar de betekenis ervan blijft ongewijzigd. Toekomstige afleveringen kunnen zelfs hedendaagse leiders zijn, maar voor nu staat het rooster van Civ VII als een bewijs van deze evolutie.

← Keer terug naar Sid Meier's Civilization VII Hoofdartikel

Sid Meier's beschaving vii soortgelijke spellen